چرايی عصبانيت آمريكا از رياست ايران بر مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۳۴۹۴۶
به گزارش جامجم آنلاين، اين براي اولين بار است كه كشورمان براي نخستين بار رياست اين مجمع را به عهده گرفته است.
شوراي حقوق بشر از نوپاترين اركان فرعي سازمان ملل است كه در سال 2006 با هدف حمايت از حقوق بشر و ارتقاي آن در تمام كشورها تاسيس شد. مجمع اجتماعي يكي از سازوكارهاي شوراي حقوق بشر است كه از سال ۲۰۰۲ (در دوران فعاليت كميسيون حقوق بشر) ايجاد شده و هر سال با انتخاب يك موضوع خاص، كه مربوط به مهمترين چالشها، تحولات و نگرانيهاي جهاني در حوزه حقوق بشر است، ابعاد مختلف آن را مورد بررسي قرار ميدهد و فعاليت آن در دوران جايگزيني شوراي حقوق بشر تداوم پيدا كرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برخوردهاي دو گانه غرب با مساله حقوق بشر
پيشتر اهتمام در خصوص اين تكليف را كميسيون حقوق بشر سازمان ملل بر عهده داشت كه در سال 1946 ايجاد شده بود اما عملكرد اين مجموعه در طول دوران فعاليت با انتقادهاي فراواني از سوي دولتها و همراه بود و اعضاي سازمان ملل نسبت به روند عملكرد كميسيون به دليل سياسي كاري و همچنين بكارگيري استاندارهاي دوگانه در برخورد با كشورها معترض بودند. آنها معتقد بودند كه كميسيون مذكور در برخورد با دولتهايي جزو ناقضان حقوق بشر هستند ناكارآمدي دارد و صرفا و براساس اعمال نظر قدرتهاي بزرگ به تنبيه عده محدودي از كشورها ميپردازد. در نهايت براساس تصميم اعضاي سازمان ملل قرار شد كه شوراي حقوق بشر جايگزين كميسيون شود. جمهوري اسلامي از ابتداي طرح پيشنهاد شورا نقطه نظرات خود را به اين مجموعه ارائه داد و در جلسات رايزنيها مربوط به تدوين قطعنامه تاسيس اين نهاد پيشنهادهاي گوناگوني را در مورد جايگاه، اهداف وظايف، تركيب، عضويت و نحوه برگزاري اجلاسهاي دورهاي و ويژه اين شورا ارائه داد.
در نهايت انتخاب اعضاي در 19 ارديبهشت 1385 صورت گرفت و در 26 خرداد همين سال انحلال كميسيون سابق حقوق بشر به صورت رسمي اعلام شد. در جريان تصويب قطعنامه، نمايندگان دولتها دليل اصلي تشكيل شوراي جديد را ضرورت پايان دادن به دوران بياعتباري كميسيون حقوق بشر به دليل مداخله سياسي و رفتار دو گانه آمريكا و اتحاديه اروپا اعلام كردند.
كارشكنيهاي آمريكا
از زمان تشكيل شوراي حقوق بشر آمريكا جزو مخالفت اصلي شكل گيري اين نهاد بود و مدعي بود كه بايد شرايط براي عضويت كشورها سخت تر شود تا بزعم ايالات متحده دولتهاي ناقض حقوق بشر نتوانند در اين نهاد عضويت پيدا كنند. به دليل همين مخالفتها بود روند راي گيري براي عضويت با تاخير مواجه شد. برغم اين مخالف خواني ها، اعتراض آمريكا تاثيري در راي گيري نداشت و البته كاخ سفيد اعلام كرده بود كه اگر به خواسته هايش عمل نشود به نشانه اعتراض هياتي را به ژنو نخواهد فرستاد و حتي نمايندگان كنگره تهديد كرده بودند كه ادامه كمكهاي مالي آمريكا به بودجه مربوط به سال 2007 سازمان ملل را مشروط به اصلاحات مد نظر آمريكا اعلام كردند. با اين وصف، شورا به كار خود ادامه داد و در نهايت در دوران رياست جمهوري اوباما عضويت در شوراي حقوق بشر جزو اولويتهاي سياست خارجي اين كشور اعلام و آمريكا در سال 2009 به عضويت اين نهاد درآمد.
نقش ايران در فرايند شكل گيري شوراي حقوق بشر
ايران از ابتداي عضويت در اين شورا همواره تلاش كرد كه نگاه تعاملي با اين نهاد بينالمللي داشته باشد در عين حال با توجه به رويكردهاي كشورهاي غربي براي تحت فشار قراردادن مجموعههاي مرتبط با سازمان ملل متحد براي اتخاذ رويههاي دوگانه در برخورد با مسائل حقوق بشري در برخي از مقاطع چالشهاي ميان جمهوري اسلامي ايران و شوراي حقوق بشر بوجود آمد. با اين وصف، فضاي جديدي كه بعد از فروكش كردن آشوب پاييز سال گذشته در روابط و تعاملات ميان جمهوري اسلامي ايران و كشورهاي همسايه، همجوار و همسو شكل گرفت، بسياري از دولتها را به اين نتيجه رساند كه وقوع برخي از بحرانها و اعمال فشارهاي كشورهاي غربي نميتواند باعث حذف يا حتي كمرنگ كردن نقش ايران در تحولات بينالمللي باشد و جمهوري اسلامي در طي چهار دهه گذشته نشان داد كه همواره براي حفظ امنيت و آرامش و ثابت منطقه و بينالمللي تمامي تلاش خود را بكار خواهد بست و در اين زمينه همواره از مشاركت كشورهاي پيراموني براي شكل گيري هندسه جديدي از تعاملات بينالمللي استقبال ميكند.
هياهوهاي ارتش شكست خوردگان
بعد از انتشار خبر مربوط به رياست ايران بر مجمع اجتماعي شوراي حقوق بشر موجي رسانهاي با حمايت شبكههاي مرتبط اپوزيسيون، لابي صهيونيستي، گروهك متوهم منافقين و مقامات آمريكايي به راه افتاد تا فضاي منفي عليه جمهوري اسلامي شكل بگيرد. در همين راستا ودانت پاتل، معاون سخنگوي وزارت امور خارجه آمريكا درباره انتخاب سفير ايران در ژنو به عنوان رئيس «مجمع اجتماعي» سال ۲۰۲۳ شوراي حقوق بشر با تكرار ادعاي نقض حقوق بشر در ايران گفت: مشخص است كه اين موضوع عميقا نگرانكننده است. منصوب كردن سفير ايران، نماينده كشوري كه به طرز فاحش و مداوم حقوق بشر را نقض ميكند براي رياست چنين گروهي، تنها موجب تضعيف كارآيي محدود آن ميشود.
در اقدام ديگر، ارتش سايبري شبكههاي تلويزيوني و گروههاي اپوزيسيون در فضاي مجازي با عناوين ديده باني سازمان ملل و كنشگران سياسي در تدارك راه اندازي كارزاري به اسم جمع آوري امضا براي لغو عضويت انتصاب جمهوري اسلامي ايران به رياست اين مجمع برآمدند. برغم اين هياهوها آنچه كه اهميت دارد همراهي بسياري از كشورهاي آسيايي و عربي در جريان راي گيري براي رياست علي بحريني نماينده جمهوري اسلامي در دفتر سازمان ملل در ژنو، به عنوان رئيس مجمع اجتماعي اين شورا بود كه نشاندهنده اهميت ايران براي تصدي اين مجمع است و به نظر ميرسد كه با وجود همه تقلاهاي جريانهاي معاند، اهميت و نقش جمهوري اسلامي ايران در برقراري ثبات و امنيت و همچنين تلاش براي جلوگيري نقض حقوق بشر براي بسياري از كشورها امر پذيرفته شده است.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: کمیسیون حقوق بشر مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر علی بحرینی جمهوری اسلامی ایران جمهوری اسلامی ایران شورای حقوق بشر مجمع اجتماعی بین المللی سازمان ملل دولت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۳۴۹۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرایی تشدید اعتراضات دانشجویی در آمریکا
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: اعتراضات گسترده ضد صهیونیستی دانشجویان در دانشگاههای آمریکا که با برخورد خشونت آمیز پلیس همراه شده، با تسری به دانشگاههای اروپا و استرالیا، کم کم دارد به جنبشی فراگیر و پر سر و صدا در کشورهایی تبدیل میشود که کمتر کسی فکر میکرد در سایه حمایتهای قاطع دولتهایشان از رژیم صهیونیستی، صدایی مخالف از آنها به گوش برسد.
سبوعیتهای بیپایان رژیم صهیونیستی علیه مردم بی گناه غزه، وجدان مردم جهان را به درد آورده تا جایی که سرکوب صداهای مخالف در کشورهای اروپایی و آمریکایی علیه سیاستهای تلآویو دیگر ممکن نیست.
در روزهای گذشته و به دنبال تصویب کمکهای میلیارد دلاری در کنگره آمریکا برای رژیم صهیونیستی، اعتراضات ضد جنگ در آمریکا افزایش چشمگیری یافته است. جرقه اعتراضاتی که از دانشگاه کلمبیا آغاز شد، به سرعت به دانشگاههای هاروارد، نیویورک، ییل، ماساچوست، اموری، میشیگان، براون، پلی تکنیک هومبولت، برکلی، کالیفرنیای جنوبی، تگزاس، مینهسوتا و چند دانشگاه دیگر کشیده شد و طی چند روز سر از دانشگاههای اروپا و استرالیا درآورد.
اعتراض دانشجویان به کمک مالی و نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه حدود ۲ هفته پیش از دانشگاه کلمبیا آغاز شد؛ این همان دانشگاهی است که در دهه ۱۹۶۰ آغازگر موج اعتراضی و البته تأثیرگذار علیه جنگ آمریکا در ویتنام بود. در دهه ۱۹۶۰ میلادی، جنبش دانشجویی در آمریکا برای مطالبه «آزادی بیان» در پردیسهای دانشگاهی به وجود آمد اما با تشدید دخالت این کشور در جنگ ویتنام، جنگ به هدف اصلی اعتراضهای دانشجویان تبدیل شد.
بر اساس تازهترین خبرها، طبق سندی از وزارت امور خارجه آمریکا اکنون معلوم شده که در این وزارتخانه نسبت به ارائه کمکهای مالی به رژیم صهیونیستی تردیدهایی وجود دارد و به نظر میرسد مهمترین عامل آن هم تداوم اعتراضات دانشجویی در دانشگاههای سراسر این کشور است؛ مسالهای که نشان میدهد جنبشهای دانشجویی مانند هنگامه جنگ ویتنام، قدرتی تعیین کننده در تغییر معادلات سیاسی و میدانی دارند.
دانشجویان آمریکایی اعتراضات خود را «ضد جنگ» معرفی میکنند. آنها از دانشگاهها خواستهاند تا از سرمایهگذاری داراییهای دانشگاههای بزرگ در شرکتهای اسلحهسازی یا سایر صنایع حامی جنگ رژیم صهیونیستی در غزه خودداری کنند و به این ترتیب مانع از «نسل کشی» شوند. برقراری آتشبس جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه از مهمترین خواستههای دانشجویان است.
ریشه حمایتهای آمریکا از رژیم صهیونیستی
بخش مهمی از حمایت واشنگتن از تلآویو به دلیل وجود لابی بزرگ و ثروتمند حامی رژیم صهیونیستی در آمریکا است. قدرت این لابی از جامعه یهودیان آمریکا میآید؛ جامعهای که بخش بزرگی از حامیان آن را جامعه مسیحیان انجیلی آمریکا تشکیل میدهند.
آتش بس در غزه که امروز به خواست بخش زیادی از جامعه بینالملل تبدیل شده، تنها به خواست رهبران تلآویو بستگی ندارد. بازیگران آشکار و پنهان زیادی در این میان تاثیرگذار هستند. از جمله «مسیحیان انجیلی» آمریکا که تندتر شدن آتش جنگ در سرزمینهای اشغالی را نه تنها آرزو، بلکه زمینهسازی میکنند.
برای درک تمایلات این گروه کافی است بدانیم که روز بعد از انجام عملیات «وعده صادق» از سوی ایران، صدها رهبر اونجلیس در کنگره آمریکا دور هم جمع شدند تا از اعضای کنگره بخواهند اقدامی برای جلوگیری از تشدید بیشتر تنش اتخاذ نکند. طرفداران کلیسای انجیلی از سازمان قدرت قابل توجه و پرنفوذی در فضای سیاسی آمریکا برخوردارند که اغلب در پشت پرده فعالیت میکند؛ گروهی با بیش از ۷۰ میلیون پیرو که حداقل یک چهارم رای دهندگان آمریکایی (بزرگترین بلوک رای دهندگان حامی تلآویو) را تشکیل میدهند و به طور قابل توجهی بر کنگره و کاخ سفید به ویژه در دوره حاکمیت جمهوریخواهان اثر میگذارند.
رژیم صهیونیستی دستاوردهای مهمی چون شناسایی بیتالمقدس به عنوان پایتخت، تصویب هر ساله بودجههای میلیارد دلاری واشنگتن برای کمک نظامی، تعهد همیشگی به تقویت و حفظ گنبد آهنین و ... را مدیون لابی اونجلیستها است. اعضای این گروه معتقدند برای دستیابی به صلح، منطقه باید به طرز خونباری خشونت و رنج را تجربه کند. از این رو این گروه با برداشت تحریف شده از انجیل و با اعتقادات رادیکال، هرگونه روند صلح را مختل کرده و با حمایت از شهرک سازی و تجاوز، خواهان ممانعت از بازگشت فلسطینیها به سرزمینشان است. هدف این گروه در واقع حفظ موجودیت رژیم صهیونیستی است.
افزایش آگاهی و حساسیت نسل z آمریکایی نسبت به سیاست های افراط گرایانه
منطق اونجلیستها برای دمیدن در آتش جنگ منطقه و اشتیاق آنها برای نسلکشی علیه مردم مظلوم غزه، شاید تاکنون میتوانست با چاشنی بنیادگرایی مسیحی، نسلهای بومر و ایکس را با خود همراه کند، اما گویا دیگر نمیتواند نسل z و آلفای آمریکاییها را قانع کند. جنبش دانشجویی اخیری که از دانشگاه کلمبیا آغاز و به سرعت به سراسر آمریکا کشیده شده، دالی بر این واقعیت است.
به نوشته «میشل اسمیت» مورخ و استادیار دانشگاه، تعداد آمریکاییهایی که خود را به عنوان مسیحیان انجیلی معرفی می کنند از ۲۳ درصد در سال ۲۰۰۶ به ۱۴ درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است که یک کاهش شگفت انگیز در بیش از یک دهه محسوب میشود.
به گفته «مجتبی صمدی» پژوهشگر حوزه فرهنگ و جامعه آمریکایی، در حال حاضر در آمریکا شاهد به وجود آمدن نسلی جدید با تجربیات متفاوت هستیم که به نظر میآید در جامعه دانشگاهی آمریکا این تجربیات متفاوت اثرگذار بوده است. نسل بومرها که بعد از جنگ دوم جهانی متولد شد و همچنین نسل ایکس که خود را با به وجود آمدن اسرائیل پیوند زد، اکنون به نسل z منتهی شده است که سبک زندگی، مصرف و رویکردهایش توجهاتش با آن ساختارهایی که از رژیم صهیونیستی حمایت میکرد، متفاوت است.
«فواد ایزدی» عضو هیات علمی دانشگاه تهران هم با تاکید بر اینکه بسیاری از والدین دانشجویان معترض، درون حکومت آمریکا مشغول هستند و اینها در واقع آقازاده محسوب میشوند گفت: اکنون شرایط تغییر کرده و شاهد فشار پای جنبش دانشجویی بر گلوی حامیان صهیونیست در غرب هستیم.
کد خبر 6092990